رواية هل للعمر بقية للكاتبة نرمين همام

عليكم ياخالتى 
ردت ام سعديه 
_وعليكم ياغاليه يا اخت الغالى 
_مبروك يا خالتى ماحتعملو لسعديه ربنا يسعدها ويفرحك بولادها
_ يا رب ياختى 0 المحروس اخوكى فين 
_ تلاقيه فى البيت مع جوزى ماهم طول النهار مع بعض وبالليل بيسند بكر ويسهرو على الشط 
_ ااااه قصدق بيحششو على الشط ومالو ماهم رجاله ياختى واخوكى بيقولى مابيعرفش يسوق الا بعد ما ياخد كام نفس كدا يحقلو ماهو شقيان ياحبه عينى 
_ صح شقيان اوى 
ياخالتى فين سعديه 
_ جوه اوضتها مع البت الصغيرة يانايمه يا صاحيه معرفلهاش حاجه 
_عن اذنك يا خالتى حدخلها وبعد اذنك انا سايبه ادهم بيلعب على الباسطه برا لو سأل قوليلو انى فى الاوضه لحسن ېخاف لو مالقنيش قاعده فى الصاله 
_ وماله ادخلى 
و فتحت باب الغرفه فشاهدت سعديه تجلس على السرير وتلاعب حبيبة
_ انتى صاحيه يعنى ماسمعتنيش وانا برا 
_مش عاوزة اقعد مع امى على طول بنتشاكل وبعدين سلمى الاول انتى داخله زى القطر كدا ليه 
_ معلش والنبى دماغى مش فيا 0المهم انتى عامله ايه يا عروسه والقمر الصغنن دا ماوحشتهوش كدا كمالو يا يومى يا قمر انتى بصى امل شبطانه فيها ازاى ربنا يجعلهم حنينين على بعض 
_ يارب  ربنا يستجيب 
_ سعديه عاوزة اقولك حاجه واتكلم بصراحة معاكى 
_ استنى لما اعملك شاى ولا حاجه تشربيها الاول 
_ معلش مصدعه اعمليلى شاى وحطى نعناع اخضر اصلى مش بشربه غير كدا ولو فيها غلاسه معلش اعملى اى لقمه لادهم لحسن معايا من الصبح حتلاقيه بيلعب فى الداخله عندكم ناديلو 
_ من عنيا 
وضعت سعديه طرحة طويله على راسها وخرجت من باب الغرفه ذهابا لباب الشقة لمناداه ادهم 
_ يا ادهم تعالى شويه وبطل لعب امك عوزااك 
ردت كيداهم 
_عوزاه ليه ماهى لسه داخله كانت نادته هى 
_ معلش يا امى الولد شاكله جعان حأغرفله ياكل 
_ ردت امها بصوت هامس 
ايه الهم دا هما جاين ياكلو يالا علشان الجوازة تكمل 
وتكلمت بصوت عالى وماله اغرفيلو ياكل وكترى اللحمه الواد يتغذى وحطى شربه ورز 
ونظرت لبنتها وحركت فمها يمينا وشمالا 
_ معلش دا عيل واهو بكرا تروحى عندهم وهى تعملك احلا اكله دى عليها محشى ولا نفسها فى الملوخيه مش ملوخيه حببتك بسيمه هههههه
_ ومالها بسيمه بقى مابتعملش اكله الا لما تنزلى طبق دى حببتى دى بنتى الى ماخلفتهاش 
_ ماشى براحتك يا اما 
دخل ادهم 
_ نعم يا خالتى بتندينى 
_ تعالى يا حبيبى كلم امك قاعدة جوه ادخلها عقبال ما اغرفلك تاكل 
_ شكرا يا خالتى مش عاوز انا شبعان 0 اكلى امل 
_ ادخل بس وكلم امك اسمع الكلام 
_ حاضر يا خالتى 
وفى هذه اللحظه دخل عبد الغنى من باب الشقه 
_ السلامو عليكوو يا حماتى 0 
ونظر لسعديه عاملة ايه يا عروسه انا جبتلك حتتين قماش انما ايه 
الله الى جاب الواد ادهم هنا واول ما شفنى جرا على جوا 
ردت سعديه 
_ابدا دى صفا هنا هى والولاد 
نظرعبد الغنى للكرة الموضوعة ارضا خلف باب الشفه 
_ كورة مين دا ياه شكلها كورة حلوة وغاليه 
ثم انحنى ارضا وامسك الكرة وقال 
_ ايوه انا نظرتى ما تخيبش دى الكورة تقيله وحلوة بتاعه مين دى 
_ ردت عليه ام سعديه بسرعه 
_ بتاعه المحروس ابن اختك 
_ الله جابها من اين دا جوزها الصبح قالى خرجت ومعهاش فلوس وشفتها هى والعيال معاها ماكنش الواد ماسك الكورة دى 
ثم نادى باعلا صوته 
انت يا واد يا ادهم تعالى قولى لاقيت الكورة دى فين 
00000000000000000000 
_ فى حجرة كبيرة نسبيا شبه مظلمه الا من بصيص نور ياتى من الشباك الا انه لا يظهر محتويات الغرفه جيدا لقتامه لون محتواياتها فاثاث الغرفه باللون الاسود يبدو الاثاث قديم الا انه يمتاز بالعراقه يتكون من سرير كبير نسبيا ودولاب كبير مرتفع منقوش عليه رسوم  بارزة لوجه مجموعه من الاسود من النحاس  كما ان السرير ايضا مطعم باوجه الاسود من النحاس وفى زاويه الغرفه مكتب ايضا باللون الاسود من الخشي البلوطى زواياه وارجله من النحاس اما كرسى المكتب فهو مرتفع نسبيا 
ويوجد بجانب السرير كرسيان فوتيه كبيران تم تنجيدهم من قماش الاربيسون الاصلى منقوش به زهور صغيرة بالوان مختلفه
عموما الغرفه تدل على ثراء وعراقه اصحابها
_اه يا حسرة قلبى وعمرى ما تخيلت ان ابنى الى استحملت فراقه سنين وانا فاكرة انى بكده بحميه من البلطجى اخوه الهانم الى بيحبها الى لاشكل ولاجسم ولا منظر.
كان ممكن الاول لكن دلوقتي عرفت ان حيجيلك ضرر من معرفتها ابعد يا بني انا ماليش غيرك وبنتك الغلبانه دى مافكرتش فيها لو حد منهم اذاها 
نطقت بهذه الكلمات ام يونس وهى تبدو مرهقه حزينه تجلس فى سريرها وامامها ابنها يجلس قبالها على كرسىالفوتيه امامها الا انه يجلس يمسك براسه ينظر للارض لا انه وحين نطقت امه بهذه الكلمات نظر لها وقال 
_ليه يا امى انا عملت ايه غلط ابويا الله يرحمه وصانى عليها ايام ما كنا لسه مخطوبين وانا بحبها عرفه عمرى مانسيتها حاجه كدا جويا مخلينى عندى حنين ليها .انا معملتش حاجه غلط انسانه وحبتها عمرى مابصيت هى شكلها ايه ولا لون عنيها ايه ولا الكلام دا لانى حبتها من صغرها بقلبى يا امى مش بعنيا كنت فالجامعه ومعايا بنات  جميله وسافرت واتغربت الا ان قلبى كان معاها وعارفه يا امى انا طلعت لاقيت نفسى بحبها كأنها حته منى اه فرقتنا الايام والسنين بسبب غل وكره وحقد اخوها الا انى مانستهاش وماغلطش لما اشتريت المحل الى هى شغاله فيه علشان بس ابقى حوليها مش اكتر 
انتى عارفه انى حكون فى شركتى ومشغول وقلت اعين زوج صاحبتها هو مشرف على المحل لان دى مش شغلتى انا .بس انا كنت عاوز كدا ودى حاجه جت من عند ربنا كدا ان صاحب المحل يعرضه للبيع.
قاطعته امه
_ياااارب صبرنى على الى انا فيه زمان ابوك غصبنى اوافق عليها وانا كنت رافضه لكن صمم وسود عشتى ابوك كانت كلمته واحده قالى اتفقت مع ابوها ودى لحمنا مش علشان هما على اد حالهم .وانا بتقطع من الغيظ زمان لما اتأخرت فى الخلفه جدك بعت لابوك يرحلو البلد كنت حاسه وبتقطع قلت حيجوزه ويرجعلى بواحده غاب ورجع لوحده قلت ابن اصول العشرة ما هنتش عليه فكرت انا اجوزه بنفسي  خالتك قالت لي مجنونه هو فيه واحده تجوز جوزها بعدها مافيش بسنه كنت جيباك قالت ربنا كافأنى وكافؤه علشان صبر واستحمل .لما ولدتك هنا قالو لا لازم يطاهر فى البلد جده يفرح بيه رحنا هناك .جدتك كان عندها قاعه ستات كتير بيروحلها هناك بيحطو شلت فى الارض ويقعدو يتكلموفى كل حاجه واى حاجه .وانا كنت مابحبش اجالسهم وكنت قاعده فى الحجرة الى جنبها والبت الى بتخدم جابت لى فاكهة وسابت الباب مرضود سمعتهم بيتكلمو عن واحده جوزى لما ابوه قال له  يتجوز عليا ابوك اخترها لكن ابوه رفض عارف رفض ليه علشان من الفرع الفقير فى عيلتهم وجدك كات اتغنى على حس ابوك كان بيبعتلو وهو يشترب في اراضي كله بسبب خير ابويا وكان منظرله على واحده ابوها عنده فدادين وفلوس وقالو دى تسندك بعزوتها لكن التانيه ولا حاجه و ستك خاڤت  يروح ابوك يتجوزها راحت مجوزاها لقريبهم بردو فقير لكنها اتكفلت بمصاريف الجوازة.
رد عليها فهمى 
_ايه يا امى الكلام دا
_اسمعنى اخلص كلامى لاخرو الستات  كملو كلامهم وحكو عنها ووقالوهى  هى اتجوزت وحملت بسرعه وشويه وحتيجى تبارك رحت فتحت الباب ودخلت عندهم سكتو ولفو الكلام لحكايات تانيه الا لاقيت واحده داخله وطت على ايد ستك ام ابوك وباستها وقعدت جنبها وسلمت عليا وعلى الستات ساعتها عرفت انها هى لما امها الى كانت معاها شكرت فى ستك انها اتكفلت بجوازة بنتها .
رجعنا هنا تانى وخالتك قالتلى فوتى وانسى ياعنى ايه اختار واحده اهو لا اتجوزها ولا حاجه وربنا كرمكم وخلفتم ابنكم .
الا ما فيش كام شهر ابوك دخل عليا وقالى انه اجر الاوضتين الى تحت لبن عمه ال كان جي معاه ايام الفقر من البلد وقالي غلبان الدنيا لطشت معاه لكن ابوك اتكتبلو السعد والمال لما اتجوزني وابويا ماټ وكل الخير بقى بتاعه وقالي  حيشغله عنده وقالى اجهز الاوضتين باى فرش حتى لو قديم من عندنا والاوضتين جهزو والراجل سكن فيهم ابوك قالى مراته لسه قايمه من الولاده ولما تشد حيلها حتيجى
نزلت اشوفها لما جت لاقتها هى ماعرفتش اتكلم ريقى نشف ساعتها والدنيا لفت بيا .لكن ما قولتش لابوك حاجه 
_يا امى الحاج عمره ما عمل حاجه تغضب ربنا ولا انتى عاوزة تفهمينى غير كدا
_ لا يبنى ابوك عمره ماعمل حاجه تغضب ربنا وهى الامانه لله كانت كويسه  الى شاغلنى سنين بس هو ليه جابهم هما هنا انا ست يابنى وكان قلبى بيتقطع من الغيرة فاهمنى كان بردو حاطتها فى عينه كدا زى ما انت رحت اشتريت المحل الى توتوبتشتغل فيه ابوك بقى راح جبهم هنا .كان حاكم عليا ما اعملهاش كانها واحده بتساعدنى لا يقولى دول قرايبى كانت تطلع تساعدنى وتنضف واتعلمت الخياطه علشان تشتغل لاقيت ابوك حكم على جوزها وقالو لا ستات عليتنا ما تروحش بيوت حد وفعلا كانت بتخيطلى انا بس وبتخيط لنفسها ولبنتها وبياضات البيت .كان كل يوم غداهم ينزلهم من عندنا 
ابوك ما خدش بالو ان ابنها مع السنين كرهنا لما كان بيلبس لبسك القديم انت اكبر منه بحدود سنه كدا 
_يا امى دى امور عدت عليها سنين وطالما لاهى غلطت ولا ابويا يبقى خلاص هل يا امى شوفتى  حاجه غلط عليهم 
_ما قولتلك لا 
_يعنى كنتى بتحاسبيه على مشاعر يا عالم موجودة ولا لا 
_انا اما رفضت خطوبتك قلت ما عرفتش تاخد الراجل حتاخد ابنه لبنتها وصارحت ابوك ولاول مرة يرفع ايده عليا وهددنى بالطلاق لو حتكلم فى الكلام دا تانى وقالى الكلام دا يتقطع فى رقاب وان عقلى فوت وكبرت على الكلام دا وڠصب عليا انزل انا اجبلكم الشبكه
بعدها امها وابوها ماټو قولت تبقى بقت زى بنتى وف عينى حتى بعد ما ابوك ماټ 
لكنك شوفت اخوها عمل ايه معانا بسبب حقدو وكرهو علشان باصص