قطة في عرين الاسد بقلم مني سلامة
وربنا يقبل توبته وېموت وهو مفيش عليه الذنب ده
كانت سهى تستمع اليها فى استكانه وهدأت نفسها بعد سماع تلك الكلمات .. قالت سهى بشك
يعني لو مرجعتش للغلط ده تانى ربنا هيسامحنى أكنى مغلطتش أصلا
ابتسمت مريم قائله
أيوة بالظبط كده .. الغلط ده يتمحى تماما .. بس بشرط .. تكون توبه بجد .. وتندمى بجد .. وتقررى بجد انك مترجعيش لاى حاجه غلط بتعمليها .. وتصلحى من نفسك وتبعدى عن الحاجات اللى
أومأت سهى برأسها ثم قالت ل مريم
على فكرة متفكريش ان الموضوع كبير .. لأ دى حاجه بسيطة بس أنا اللى حساسه شويه .. يعتبر مفيش حاجه أصلا بس هما كلمتين بس اتقالولى واضايقت منهم
ابتسمت مريم قائله
تمام يا جميل .. ولو احتجتى تتكلمى تانى أو تسألى عن حاجه أنا موجوده
ابتسمت سهى قائله
ضحكت مريم قائله
أنا قفل
شاركتها سهى ضحكاتها قائله
ده القفل يقولك قومى وأنا أعد مطرحك
ثم قالت
بس بنت جدعه .. وطيبة .. ومش غلسة وبتحدفى طوب زى مى
قامت مريم قائله وهى تتوجه الى مكتبها
مى على فكرة طيبة أوى هى كمان .. لو قربتى منها هتحبيها
جلست مريم على مكتبها .. ونظرت اليها سهى مبتسمه ثم عادت الى عملها .
معلش يا أبيه عطلتك
نظر اليه مراد الذى بدا منهمكا فى قراءة احد الكتب وقال
خير يا سارة
قالت بإرتباك
انت قولتلى هتفكر فى موضوع شغلى فى الشركة
وضع مراد الكتاب أمامه على المكتب وبدا عليه التبرم وقال بنفاذ صبر
قالت بحنق
يا أبيه أنا زهقانه من الأعدة فى البيت ..عايزة أحس انى بعمل حاجه مفيدة .. وبعدين هو أنا هشتغل عند حد غريب .. أنا هشتغل عندك فى الشركة
صمت مراد وبدا عليه التفكير .. طال صمته .. ثم نظر اليها قائلا
ماشى يا سارة أنا موافق تشتغلى عندى فى الشركة
اتسعت ابتسامتها وقالت بسعادة
قال مراد بحزم
أيوة .. بس بشرط هتشتغلى فى المكان اللى أنا أحدده
أمأت رأسها وقالت بحماس
ماشى يا أبيه موافقه
قال مراد وهو يعود أخذ الكتاب من فوق المكتب
خلاص بكرة ان شاء الله جهزى نفسك عشان ننزل سوا
قالت مبتسمه بحماس
ماشى .. شكرا يا أبيه
قالت نرمين ل سارة بسخرية وهما جالستان فى غرفة هذه الأخيرة
ضحكت سارة وصفقت بيدها قائلا
مش مصدقه .. الحمد لله انه وافق
قالت نرمين بحنق
أنا مش عارفه ايه السچن اللى احنا عايشين فيه ده .. ما البنات بتشتغل عادى وبيخرجوا لوحدهم عادى .. اشمعنى احنا يعني اللى محبوسين كده .. مبنخرجش الا مع مراد أكننا أطفال فى الحضانه .. هانت والسنة تبتدى فى الكلية وأخرج أشم نفسي شوية
ابتسمت سارة قائله
آل يعني لما تروحى الجامعة هتشمى نفسك .. مراد بيخلى السواق يوصلك ويرجعك ومش كدة وبس بيعرف كل مواعيد محاضراتك وسكاشنك
قالت نرمين بحنق
بس على الأقل هشوف ناس غيركوا .. دى حاجه صعبة أوى حسه انى مش بنت زى باقى البنات .. ده ولا السچن يا شيخة ايه ده
قالت سارة بهدوء
بصى هو مراد بېخاف علينا عشان بنات .. وانتى شايفه أصلا البلد دلوقتى مش أمان خالص .. وكل شوية نسمع عن حوادث خطڤ وقتل وسړقة يعني هو معذور برده فى خوفه علينا
قالت سارة پغضب
بس مش كده يفكها شويه .. فيها ايه يعني لما تشتغلى فى الشركة ليه كل التفكير ده .. وايه المشكلة يعني لما نروح نزور صحباتنا ليه دايما هما اللى ييجوا يزورونا واحنا مبنزورش حد .. ده حتى الخروج مش بيوافق عليه .. بالله عليكي دى عيشة .. دى عيشة تخنق بجد .. ده أنا مش عارفه أصلا هنتجوز ازاى لا حد بيشوفنا ولا بنشوف حد .. حتى صحابه لما بييجوا يزوروه بيفرض علينا حظر تجول لحد ما يمشوا
قالت سارة بضيق
أهى دى الحاجه الوحيدة اللى مضيقانى
ابتسمت نرمين بخبث وقالت
بس طلعتى مش سهل يا سارة
تقصدى ايه
يعني .. الراجل معدش بييجى قولتى تروحيله بنفسك
صاحت سارة بحنق
ايه تروحيله
دى متنقى ألفاظك .. اخرجى يا نرمين شوفى حاجه اتسلى بيها غيري
قامت نرمين وقالت بتهكم وهى تغادر الغرفة
ده على أساس ان التسليه ماليه البيت
ذهبت مريم الى دار المسنين حيث تعيش والدة ماجد
.. دخلت غرفتها .. وجدتها كما تتركها كل مرة .. نائمة على فراشها تنظر الى سقف الغرفة ويبدو أنها تسبح فى عالم آخر .. جلست بجوارها ومررت يدها على شعرها وقالت بحنان
ازيك يا ماما .. أخبارك ايه .. ماما .. ردى عليا .. أنا مريم .. مريم مرات ماجد
بدا وكأن المرأة لا تسمعها ولا تلفت اليها .. أكملت مريم وهى
